Raïsha Zeegelaar is een young creative en houdt van creëren. Na de BNN Academy is ze bij BNN VARA gaan werken. Ze maakt video’s voor Spuiten en Slikken en een interessante documentaire over Suriname. In dit interview vertelt Raïsha over hoe ze is begonnen in de creatieve wereld, haar baan bij BNN VARA en de documentaire over Suriname.

Hoe ben jij bij BNN VARA terechtgekomen?

Sinds jaar één hebben ze een opleidingstraject. Eerst heette het BNN University, toen kwamen BNN en VARA samen en werd het BNN VARA. Zo maakte ze er BNN Academy van. Daar zijn veel presentatoren en programmamakers begonnen, denk maar aan Emma Wortelboer en Jurre Geluk. Ik keek altijd vroeger naar BNN en vond het echt cool wat ze maakte, toen wilde ik ook heel graag de Academy doen. Ik was klaar met de vmbo en al mijn vrienden gingen doorstuderen. Ik voelde het niet helemaal en toen dacht ik, this is the right moment. Ik had me aangemeld, ik moest 3 audities doen om door te gaan. Je moet laten zien wie je bent, je gaat samenwerken, ze kijken naar hoe je kan denken etc. Ik ben door de laatste ronde heen gekomen en toen hebben we samen met 10 andere makers, 10 maanden samen content gemaakt. Daarna heb ik een contract gekregen en werk ik mee aan Spuiten en Slikken, ik ga een documentaire maken en ik doe heel veel leuke dingen.

Je werkt samen tijdens het traject, maar is er dan ook veel concurrentie?

Het is ook lastig, want je zit zo met zijn tienen en je weet dat BNN VARA ook niet plek heeft voor alle tien. Het is geen race of een strijd, maar op de manier hoe mensen bewogen voelde het wel zo. Ik ben iemand die houdt van verbinden en met zijn alle de eindstreep halen. Daarin moet je je plekje in vinden en je bent er voor iedereen, maar je krijgt niet diezelfde energie terug. Mensen hebben wel gesolliciteerd, maar er moeten wel genoeg vacatures zijn, maar die waren er niet genoeg. BNN VARA heeft ook zijn vaste mensen en heeft niet zoveel jongeren programma’s. Een aantal zijn dus gebleven en een aantal zijn weggegaan, maar je blijft wel met zo’n onderbuikgevoel want je wil wel blijven.

Kunnen andere mensen ook meedoen met de Academy?

Ja, je hoeft geen media-ervaring te hebben om de Academy te doen. Ik kom uit de evenementen wereld en heel lang wist ik niet wat ik aan het doen was. Toen ik binnenkwam wist ik ook niet eens dat je een script moest schrijven. Ik dacht je gaat er gewoon voor, camera erop lets go zeg wat je moet zeggen. Je leert het allemaal, ik heb het ook allemaal geleerd en ik doe het nu. Mensen beseffen het niet, maar er komt veel bij kijken; uiteindelijk komt er online een video, maar de video moet logisch zijn, je moet een boodschap brengen. Ik maak ook best vlugge items; je moet in 3 minuten alles vertellen en het visueel interessant maken zodat mensen niet weg scrollen. 2 mensen die naast elkaar zitten is saai, je kan er ook voor kiezen dat deze 2 mensen een taart maken terwijl ze blowen en zo het gesprek voeren. Dus je moet altijd verder denken.

Wilde je altijd iets met dit werk doen?

100%, ik heb nog schoolboeken waarin staat je ziet me terug op tv. Tegen mijn juf zij ik ook altijd als ik groot ben ga ik presentator worden en koop ik een auto voor je. Toen kwam ik haar laatst nog tegen en zij ze: ‘Ga je nog een auto voor me kopen?’ :). Ik had altijd moeite met rekenen, spelling en andere vakken. Als je vaak op school hoor dat je het niet kan ga je jezelf naar beneden halen. In de creatieve vakken was ik juist heel goed en dat gaf me een goede boost tot de dag van vandaag. Nu kijk ik heel anders naar de tv, omdat ik het begrijp hoe dingen in elkaar zitten. De documentaires van Danny Ghosen of van Ewout Genemans zitten goed in elkaar en is tof gemaakt; dit is de richting waar ik op wil. Wat zij maken is het creëren van een maatschappelijk bewust worden en laten een beeld van de maatschappij zien en dat wereldwijd. Dat inspireert mij wel echt voor mijn doel te gaan; nu maak ik hele andere video’s, maar dat is mijn einddoel.

Raïsha maakt video’s voor het programma Spuiten en Slikken; een show waarbij over de onderwerpen seksualiteit en drugs wordt besproken. Raïsha bespreekt deze 2 onderwerpen door haar eigen bedachte serie Raïsha op de Spot wat te zien is op Instagram. In Raïsha op de Spot bezoekt Raïsha elke keer weer een andere spot om over interessante onderwerpen te praten.

Hoe ben je bij spuiten en slikken terechtgekomen?

Ik wilde heel graag bij Spuiten en Slikken werken. Na mijn Academy traject heb ik een beetje genetwerkt. Toen kon er iets gecreëerd worden waarin ik content zou kunnen maken en zo zouden we kijken of het matchte. Het was ook een soort van proefstart periode waarin ik alles kon uitproberen en ik kreeg de ruimte. Ik heb zelf een concept bedacht voor Instagramvideo’s; hun maakte het logo. Ik had al lang het idee om ‘Raïsha op de Spot’ te doen en dan elke week naar een andere spot om iets te bezoeken, uit te proberen etc. Dat idee had ik toen verder uitgewerkt.

Ben je wel eens over je grenzen gegaan tijdens het opnemen van Raïsha op de Spot?

In een maand heb ik al mijn grenzen opgezocht en ik dacht bij mezelf al, dat ga ik niet doen en dat ga ik niet doen etc. Als ik zeg ik werk bij Spuiten en Slikken, zeggen ze: ‘Ga je dan drugs doen op camera?’ Ik hou ervan om dingen uit te proberen, maar ik heb voor mezelf besloten om sowieso geen drugs te doen op camera. Vooraf denk je daar niet echt over na, maar terwijl je content maakt besef je dat wel.

Ik heb ook wel dingen gedaan die best intens waren en je weet ook niet hoe de kijker het opvat. Mijn volgers zijn niet gewend dat ik intense content maak en daar denk je dan ook weer over na. Ik heb een keer snus gedaan; dat zijn nicotine zakjes die je onder je lip plaatst, je lichaam neemt de nicotine op. Dus ik dacht ik neem nooit drugs, maar snus is een hype onder de jongeren en het wordt niet gezien als drugs. Laten we zien wat er gebeurt als ik snus doe, dacht ik. Er is een rapgroep Black Acid en hun hebben het ook er veel over; ik dacht ik ga het met hun doen en dan ga ik me gevoel omschrijven in een track. We hadden het gedaan en ik had het onderschat, ik voelde me oprecht high (hahaha). 

Je bent niet gewend om iets te doen op camera, je bent alsnog presentator en je moet vragen blijven stellen. Het is goed gegaan, maar ik had het wel heel heet en toen kreeg ik buikkrampen. In het toilet was het een bevestigd voor mij dat ik nooit drugs ga doen op camera. Het staat online en je weet niet wat ik later nog wil doen. Ik check altijd wat er online gebeurt en dit is de eerste video dat mensen dachten wie is dit eigenlijk? Iemand had gezegd wat kan je nog meer? Ik weet van mezelf, ik ga niet deze gekke shit doen, met welke programma’s ik nog meer bezig ben en welke ideeën ik heb. Het is niet alleen maar ik die snus gebruik. Je hebt wel zo van een publieke functie of rol daarin en ik denk dat alles bij elkaar een grote bol is.

Gaat er ook wel eens wat mis tijdens het draaien?

Het gaat altijd mis, letterlijk altijd mis. Een keertje waren we naar een adres gegaan, we moesten naar Zeist. Alleen hetzelfde adres had je ook in Utrecht, toen zijn we naar Utrecht gegaan en waren we veel te laat op onze draaidag. Of er is iets mis met de audio, dat de camera maar één audio spoor opneemt en je moet iemand interviewen. Je moet dan creatief zijn en snel schakelen, want je zit met een deadline. Je leert ermee omgaan en het gaat over snel schakelen. Niemand weet wat het originele idee was dus het valt altijd te fiksen.